Eklem romatizması, diğer adıyla romatoid artrit, kronik bir iltihabi hastalıktır ve tedavisi genellikle hastalığın tamamen iyileşmesini sağlamaktan ziyade, belirtileri hafifletmeye ve hastalığın ilerlemesini durdurmaya yöneliktir. Günümüzde kullanılan tedavi yöntemleri, ağrıyı hafifletmek, iltihabı azaltmak ve eklemlerde oluşabilecek hasarı önlemek veya yavaşlatmak amacıyla uygulanmaktadır. Ayrıca hastaların yaşam kalitesini artırmak da önemli bir hedef olarak belirlenmiştir. Tedavi planları, hastanın bireysel ihtiyaçları, yaşam tarzı, diğer sağlık sorunları ve hastalığın ciddiyeti göz önünde bulundurularak oluşturulmaktadır.

Romatoid artrit tedavisinde en önemli rol, kas, kemik ve eklem hastalıkları konusunda özel eğitim almış olan romatologlara düşmektedir. Romatologlar, tıbbi tedavinin sorumlu kişileri olarak fizik tedavi ve rehabilitasyon hekimleri, fizyoterapistler, hemşireler, psikiyatristler, ortopedik cerrahlar ve sosyal hizmet uzmanları gibi diğer sağlık profesyonellerine liderlik eder.

Eklem romatizması tedavisinde kullanılan ilaçlar, semptomları hafifletmeye yönelik olanlar ve hastalığın ilerlemesini durduran veya yavaşlatanlar olmak üzere iki ana grupta incelenir. Tedavi sürecinde genellikle birden fazla ilaç kullanımı gerekebilir ve bu ilaçlar titizlikle takip edilmelidir. Tüm ilaçların yan etkileri olabileceği için hastalar, tedavi sürecinde karşılaştıkları olumsuzlukları mutlaka doktorları ile paylaşmalıdır.

İlaç tedavisinin yanı sıra, eklem hasarına bağlı olarak cerrahi yöntemler de uygulanabilir. Eğer eklemlerdeki hasar şiddetli ağrı ve hareket bozukluğuna neden oluyorsa, eklem parçalarının metal veya plastik parçalarla değiştirildiği total eklem protezi uygulanabilir. Bu cerrahi müdahale, genellikle diz ve el eklemlerinde yaygın olarak uygulanır ve hastaların yaşamlarını daha rahat sürdürebilmelerini sağlar. Cerrahi işlemler, alanında özel eğitim almış ortopedi cerrahları tarafından gerçekleştirilir ve genellikle cerrahi öncesi ve sonrası rehabilitasyon uygulamaları gerektirir.

Bu ilaçlar, eklem romatizmasından mustarip olan hastaların şikayetlerini azaltmayı hedefler.

Bu amaçla kullanılan ilaçlar şunlardır:

NSAİİ grubunda yer alan voltaren, naprosyn, majezik, cataflam ve apranax gibi ilaçlar ile aspirin, ağrıyı azaltmak için kullanılır. Ancak bu ilaçlar tek başına hastalığın tedavisi için yeterli değildir; hastalığın aktivitesini baskılayan ek ilaçlar da alınmalıdır. Bu ilaçların mide kanaması gibi yan etkileri olabilir, bu nedenle yemek sonrasında alınmaları ve mide koruyucu ilaçlar kullanılması önerilir.

Bu ilaçlar arasında parol, vermidon ve tamol gibi parasetamol içeren ilaçlar ve novalgin, adepiron gibi metamizol içeren ilaçlar yer alır. Bu ilaçlar mide üzerinde etkili olmadığı için aç veya tok alınabilir. Ancak, narkotik özellikli ilaçlar bağımlılık yapabileceği ve enflamasyonu gidermediği için genellikle önerilmemektedir.

Prednizon, kortizon, deltakortril, prednol ve flantadin gibi ilaçlar, eklem romatizmasına bağlı şikayetleri hızla rahatlatır. Ancak uzun süreli ve yüksek dozlarda kullanımları ciddi yan etkilere yol açabilir. Bu yan etkiler arasında sivilce, ciltte kolay morarma, yağ birikimi, damar hastalıklarının erken gelişimi, şeker hastalığına eğilim, kilo artışı, enfeksiyonlara yatkınlık ve psikolojik sorunlar yer alır. Bu nedenle, kortizon kullanımında dikkatli olunmalı ve en uygun dozda kullanılmalıdır.

Bu ilaçlar dışında aşağıdaki ilaçlar da eklem romatizması tedavisinde kullanılabilir: